درمان سکته مغزی: بهترین راه های درمان استروک(Stroke) چیست؟

هر گاه جریان خون در بخشی از مغز دچار اختلال شود، سکته مغزی یا ایسکمی مغزی یا استروک (Stroke) رخ می‌دهد؛ از آنجا که مغز، مرکز فرماندهی بدن هست، بنابراین آشنایی با دلایل سکته مغزی (که از مهمترین آن CVA میباشد) جهت پیشگیری از آن، و همچنین شناخت علائم ایسکمی مغزی برای توانبخشی و درمان سکته مغزی ضروری میباشد. این سکته از عوامل تهدیدکننده زندگی هست و به مراقبت های اورژانسی و همچنین رژیم غذایی و انجام فعالیت های خاص نیازمند هست.

نکته جالب توجه درباره استروک، ارتباط آن با حمله قلبی میباشد؛ چرا که جریان خونی که به مغز میرود، به ضربان و پمپاژ قلب بستگی دارد؛ علاوه بر آن، سکته مغزی می‌تواند عوارض شدید مانند فلج اندام یا مشکلات بلع را در پی داشته باشد! بنابراین درمان قطعی سکته مغزی، شامل درمان خود سکته و عوارض ناشی از آن، خواهد بود. خوشبختانه روش های مختلفی برای درمان این عارضه و عوارض آن وجود دارد! راه درمان Stroke، به ایسکمیک یا هموراژیک بودن آن بستگی دارد؛ جراحی مغز و درمان دارویی دو روش اصلی برای درمان این عارضه خطرناک هستند! از دیگر روش های مدرن و جدید که بسیار هم محبوب هست و عوارض کمتری هم دارد، درمان سکته مغزی با rTMS میباشد که کلینیک های محدودی مانند زیمادرمان قادر به انجام آن هستند.

در این مقاله خواهیم دید که برای درمان ایسکمی مغزی چه باید کرد و بهترین راه درمان سکته مغزی چیست؟ همچنین، بهترین راه برای درمان عوارض سکته را معرفی می‌کنیم.

آنچه در ادامه خواهید خواند نمایش

منظور از سکته مغزی یا CVA چیست؟

یکی از خطرناک‌ترین موقعیت‌هایی که ممکن است برای هر فرد، صرف نظر از سن او رخ دهد، سکته مغزی است! هنگامی که به هر دلیلی خون به بخشی از مغز نرسد، سکته مغزی صورت می‌گیرد؛ این حالت، عمدتا به دلیل گرفتگی یا انسداد شریان‌های مغزی به وجود می‌آید؛ همچنین خونریزی در مغز نیز می‌تواند باعث بروز سکته مغزی گردد. فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت، کلسترول بالا (LDL)، سیگار کشیدن، چاقی، کم تحرکی، سوء مصرف مواد و سابقه خانوادگی سکته مغزی (TIA) از مهمترین دلایل بروز سکته در ساقه مغز هستند.

هنگامی که خون به اندازه کافی به یک بخش مغز نرسد، اکسیژن به سلول‌های عصبی نمی‌رسد؛ بنابراین شروع به مردن می‌کنند! به همین دلیل، هر ثانیه پس از سکته مغزی، اهمیت حیاتی دارد تا فرد، کمک‌های اورژانسی را دریافت نماید؛ هر چه درمان سکته مغزی دیرتر انجام گیرد، عوارض آن شدیدتر و احتمال درمان آن کمتر خواهد بود.

انواع سکته مغزی کدامند؟

در حالت کلی، انواع سکته مغزی را می‌توان در دو گروه دسته‌بندی کرد؛ سکته‌های ایسکمیک و سکته هموراژیک. دسته‌بندی سکته مغزی بر اساس منشا آن انجام می‌گیرد؛ در ادامه، ویژگی‌های مربوط به هر یک از انواع سکته مغزی را بیان می‌کنیم:

سکته مغزی ایسکمیک

هر گاه سکته مغزی در اثر انسداد یک رگ خونی در مغز رخ دهد، آن را سکته مغزی ایسکمیک می‌نامند؛ در این حالت، جریان خون به بخشی از مغز قطع شده و سلول‌های مغزی، دچار کمبود اکسیژن می‌شوند. عدم اکسیژن رسانی به سلول‌های عصبی، باعث مرگ آن‌ها خواهد شد.

سکته مغزی ایسکمیک خود در دو گروه تقسیم بندی می‌شود که عبارتند از:

سکته‌های ترومبوتیک، که در اثر لخته خونی در رگ‌های داخل مغز ایجاد می‌گردد.
سکته‌های آمبولیک، که به وسیله لخته خون یا بقایای پلاک از سایر نقاط بدن به وجود می‌آید.

این لخته‌ها می‌توانند در هر سنی و در هر شرایطی رخ دهند. برای درمان لخته‌های خونی در مغز، روش‌های مختلفی وجود دارد: داروهای ضد انعقاد (ترومبولیتیک)، این داروها خون را رقیق کرده و از تشکیل لخته جلوگیری می‌کنند؛ جراحی، در موارد شدید، جراحی ممکن است لازم باشد تا لخته‌های خونی را از مغز بردارن. اگر علائمی مانند تاری دید ناگهانی، اختلال در گفتار، سردردهای ناگهانی یا فلج در بخش‌هایی از بدن تجربه می‌کنید، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید؛ درمان به موقع می‌تواند از بروز آسیب‌ها جلوگیری کند و شانس بهبودی را افزایش دهد.

سکته مغزی هموراژیک

سکته هموراژیک، نوع دیگری از سکته مغزی است که در اثر خونریزی در مغز رخ می‌دهد! اگر یک رگ خونی در مغز پاره شود، خون در اطراف مغز تجمع می‌یابد؛ در نتیجه به مغز فشار آمده و باعث ایجاد تورم می‌گردد. پاره شدن رگ خونی، از رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به سلول‌های مغزی جلوگیری می‌کند؛ در چنین شرایطی، مرگ سلول‌های مغزی اجتناب ناپذیر است! این حالت، در نهایت منجر به سکته مغزی خواهد شد.

در حالت کلی، انواع سکته مغزی هموراژیک، در دو گروه اصلی تقسیم بندی می‌شوند:

هنگامی که یکی از رگ‌های خونی داخل مغز پاره شده و باعث خونریزی گردد؛ در این صورت، خون جمع شده به بافت‌های اطراف فشار وارد می‌کند.
زمانی که خونریزی زیر عنکبوتیه رخ دهد؛ یعنی خونریزی در فضای بین مغز و غشاهای پوشاننده مغز (عنکبوتیه) باشد.

برای درمان سکته مغزی چه باید کرد؟

حال که با سکته مغزی و انواع آن آشنا شدیم، باید دید که روش درمان سکته مغزی چیست؟ بهترین راه درمان سکته مغزی، بر اساس وضعیت بیمار و نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب تعیین می‌شود؛ با این حال، اولین گام برای درمان سکته مغزی خفیف یا شدید، تشخیص نوع سکته است! یعنی ابتدا باید مشخص شود که سکته، از نوع ایسکمیک بوده است یا هموراژیک؟ ^{Stroke – Diagnosis and treatment – Mayo Clinic} نکته دیگر اینکه، برای بهبود بیماری که دچار سکته شده است، باید درمان در مدت زمان بسیار کوتاهی انجام گیرد؛ زیرا هر چه درمان طولانی‌تر شود، عوارض ناشی از آن شدیدتر خواهند بود!

در ادامه به روش‌های درمانی انواع سکته مغزی می‌پردازیم:

درمان سکته مغزی ایسکمیک چگونه است؟

هدف از درمان سکته مغزی ایسکمیک، برقراری مجدد جریان خون در ناحیه آسیب دیده است؛ برای این کار چند روش وجود دارد؛ معمولا باید یک یا چند مورد از آن‌ها، به صورت اورژانسی و همزمان با یکدیگر انجام گیرند!

در ادامه، به روش‌های اصلی که برای درمان قطعی سکته مغزی ایسکمیک به کار می‌روند، اشاره می‌کنیم:

داروهای اورژانسی داخل وریدی برای درمان سکته مغزی

یکی از اقدامات اصلی برای درمان سکته مغزی، استفاده از داروهایی است که لخته خون را می‌شکنند؛ تزریق داخل وریدی داروها باید حداکثر ۴.۵ ساعت پس از شروع علائم سکته، انجام گیرد؛ هر چه استفاده از داروهای ضد لخته سریع‌تر انجام شود، شدت عوارض ناشی از عارضه کمتر خواهد بود.

راه درمان استاندارد سکته مغزی ایسکمیک، تزریق داخل وریدی فعال‌کننده پلاسمینوژن بافت نوترکیب (TPA) است؛ این نوع تزریق عموما در سه ساعت اول پس از سکته، بهترین تاثیر را دارد. اما گاهی ممکن است تا چهار و نیم ساعت بعد از وقوع آن نیز تجویز شود! داروی TPA لخته را حل کرده، و جریان خون را بازیابی می‌کند؛ قبل از تزریق TPA، باید احتمال خونریزی در مغز توسط پزشک متخصص بررسی گردد.

اقدامات اورژانسی اندوواسکولار درمان قطعی سکته مغزی

اقدام دیگری که برای درمان سکته مغزی انجام می‌گیرد، اقدام اورژانسی اندوواسکولار است؛ در این روش درمانی، پزشکان سکته را به صورت مستقیم از طریق رگ خونی درمان می‌کنند. درمان سکته مغزی با این روش، عوارض ناشی از آن را به شدت کاهش می‌دهد! همچنین، از مشکلات حرکتی پس از آن جلوگیری خواهد کرد.

برای درمان اندوواسکولار سکته مغزی، مراحل زیر انجام می‌شوند:

داروهایی که مستقیما به مغز وارد می‌گردند؛ برای این کار لازم است یک جراحی کم تهاجمی انجام شود. به همین دلیل، پزشکان به کمک یک لوله نازک و بلند تحت عنوان کاتتر، از طریق شریان کشاله ران به مغز راه می‌یابند؛ سپس داروی ضد لخته TPA را به طور مستقیم در محل تشکیل لخته تزریق می‌کنند. با اینکه ممکن است این روش کمی زمانبر باشد، اما تاثیر TPA نسبت به روش تزریق وریدی، سریع‌تر خواهد بود.
برداشتن لخته با استنت رتریور؛ روش دیگر برای برطرف کردن لخته، برداشتن آن به صورت مستقیم است. برای این کار نیز، لازم است از جراحی با کاتتر استفاده شود. درمان سکته مغزی از طریق برداشتن لخته، عمدتا در افرادی که لخته‌های بزرگ دارند، به کار می‌رود؛ زیرا ممکن است داروی TPA به تنهایی نتواند لخته را برطرف کند! البته ممکن است برای درمان قطعی سکته مغزی، به طور همزمان از داروی TPA و عمل برداشتن لخته در مغز استفاده شود.

انواع جراحی برای پیشگیری یا درمان سکته مغزی ایسکمیک

برخی از جراحی‌ها، برای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی انجام می‌گیرند؛ برای مثال، ممکن است پزشک متخصص انجام جراحی باز کردن سرخرگ باریک شده را توصیه کند.

برای انجام این کار، روش‌های جراحی مختلفی وجود دارند که در ادامه معرفی می‌کنیم:

اندارترکتومی کاروتید

شریان‌های کاروتید، به رگ‌های خونی اطلاق می‌شود که در هر طرف گردن قرار دارند و خون کافی را به مغز می‌رسانند؛ در جراحی اندارترکتومی کاروتید، پلاک‌های تجمع یافته در شریان کاروتید برطرف می‌شوند. در این صورت، خطر سکته مغزی ایسکمیک کاهش می‌یابد؛ البته انجام این روش جراحی، خطرات خاص خود را دارد که باید توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب کنترل گردند.

آنژیوپلاستی و استنت

این روش جراحی، یک روش کم تهاجمی برای باز کردن شریان باریک شده یا مسدود است. در آنژیوپلاستی، یک کاتتر از طریق کشاله ران به شریان‌های کاروتید هدایت می‌شود؛ سپس با باد شدن بالن همراه با کاتتر، شریان مسدود شده باز می‌گردد! در نهایت، برای باز نگه داشتن مسیر جریان خون یک استنت در داخل شریان کاروتید قرار داده می‌شود.

بهترین روش درمان سکته مغزی هموراژیک چیست؟

سکته مغزی هموراژیک، در اثر خونریزی مغزی و افزایش فشار در مغز به وجود می‌آید؛ مهم‌ترین گزینه‌های درمانی این نوع سکته مغزی را در ادامه معرفی می‌کنیم:

دریافت اضطراری داروهای ضد لخته

در این روش، بیمار داروهای رقیق‌کننده خون را برای جلوگیری از تشکیل لخته دریافت می‌کند؛ البته ممکن است لازم باشد فرآورده‌های خونی را نیز برای رفع اثرات رقیق کننده‌های خون، به بیمار تزریق کنند.

در این حالت، احتمال افزایش فشار در مغز و داخل جمجمه وجود دارد؛ بنابراین مصرف برخی داروها برای رفع این فشار ضروری است! ضمن اینکه کاهش فشار خون، جلوگیری از اسپاسم عروق خونی و پیشگیری از تشنج باید در اولویت قرار گیرند.

انجام عمل جراحی

در صورتی که خونریزی مغزی شدید باشد، برای درمان سکته مغزی باید جراحی انجام گیرد؛ در واقع، پزشک باید حین جراحی، خون اضافی را خارج کرده و فشار وارد بر مغز را کاهش دهد. گاهی لازم است در حین جراحی، مشکلات عروق خونی مرتبط با سکته هموراژیک را نیز درمان نمود؛ برای مثال، ممکن است آنوریسم مغزی یا ناهنجاری شریانی وریدی (AVM)، باعث سکته مغزی شده باشند! در این صورت حتما باید ضمن درمان سکته مغزی شدید یا خفیف، این گونه اختلالات نیز برطرف گردند.

گیره زدن در جراحی (Surgical Clipping)

جراح می‌تواند از یک گیره کوچک در پایه آنوریسم استفاده نماید؛ این کار کمک می‌کند تا جریان خون به این ناحیه قطع شود. درواقع طی این عمل جراحی، ابتدا شما را بیهوش میکنند؛ سپس جراح یک گیره فلزی کوچک را به طور دائم روی آنوریم میبندد. با گذشت زمان، پوشش رگ خونی در امتداد خطی که گیره قرار می‌گیرد، بهبود می‌یابد و به طور دائمی آنوریسم را می‌بندد و از رشد یا پارگی آن در آینده جلوگیری می‌کند!

کویلینگ یا آمبولیزاسیون اندواسکولار (Coiling (endovascular embolization))

روش جراحی دیگر برای درمان سکته مغزی هموراژیک، شامل استفاده از یک کاتتر و پر کردن محل آنوریسم است؛ به این معنا که کاتتر از طریق کشاله ران به سمت مغز رفته، و سیم پیچ‌های جدا نشدنی کوچکی را در محل آنوریسم قرار می‌دهد؛ این کار جریان اضافی خون را مسدود کرده، و انعقاد خون را ممکن می‌سازد.

جراحی حذف AVM

ناهنجاری شریانی وریدی یا AVM را می‌توان به کمک جراحی برطرف نمود؛ این کار کمک می‌کند تا احتمال پاره شدن رگ در مغز از بین رفته و خطر سکته مغزی هموراژیک کاهش یابد! البته لازم است بدانید که اگر AVM در نقاط عمقی مغز باشد، ممکن است حذف آن امکان‌پذیر نباشد.

رادیو سرجری استریوتاکتیک

این روش جراحی عبارت است از، استفاده از پرتوهای متعدد و متمرکز که ناهنجاری‌های عروق خونی را برطرف می‌کنند؛ این روش درمانی یک روش پیشرفته با کمترین تهاجم است.

برای مشاوره رایگان توسط مشاورین ما فرم زیر را پر کنید

خدمات

توضیحات (مختصری از شرح حال اجباری است)

درمان سکته مغزی با آر تی ام اس (rTMS)

یکی از جدیدترین روش‌های درمانی برای بهبود عوارض سکته مغزی، درمان با آر تی ام اس است؛ در این روش درمانی، بخش ‌های مشخصی از مغز تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار می‌گیرند؛ در نتیجه، فعالیت آن‌ها بهبود یافته و عوارض ناشی از سکته مغزی درمان خواهند شد. در اثر سکته مغزی، تعادل و همکاری بین دو نیمکره مغز از بین می‌رود! برای درمان سکته مغزی با rTMS، کویل دستگاه روی سر بیمار قرار می‌گیرد. پالس‌های مغناطیسی به قسمت‌های مختلف مغز (سالم و آسیب دیده) وارد می‌شوند.

جریان‌های الکتریکی القا شده، نورون‌های عصبی آسیب دیده را ترمیم و تحریک می‌کنند؛ پالس‌های مغناطیسی باید به هر دو طرف مغز اعمال گردند، تا همکاری هر دو بخش مغز به حالت طبیعی نزدیک‌تر شود؛ به این ترتیب، عوارض ناشی از سکته مغزی به حداقل می‌رسد.

شرط درمان انواع سکته با rTMS

لازم است اشاره کنیم که درمان سکته مغزی ایسکمیک، از همان ابتدا می‌تواند با TMS همراه گردد؛ حتی بهتر است در ۶ ماه اول بعد از سکته، برای درمان rTMS اقدام نمایید! اما برای درمان سکته مغزی هموراژیک با rTMS، وضعیت بیمار باید با استفاده از سی تی اسکن، دائما کنترل گردد؛ هر گاه در سی تی اسکن بیمار، خونی مشاهده نشود، می‌توان درمان سکته مغزی با rTMS را آغاز نمود.

مدت زمان مورد نیاز برای درمان سکته مغزی چقدر است؟

زمان مورد نیاز برای درمان سکته مغزی، به نوع روش درمانی بستگی دارد؛ برای مثال ممکن است فرد به جراحی نیاز داشته باشد؛ در این صورت فرایند درمان طولانی‌تر خواهد بود. همچنین، عوارض ناشی از سکته مغزی باید درمان گردند؛ از این رو، این فرایند زمانبر بوده، و ممکن است برای مدت طولانی ادامه داشته باشد! هر چند این موضوع نیز به شدت عوارض سکته بستگی دارد. در هر حال، پیگیری توانبخشی سکته مغزی و اجرای صحیح دستورات پزشک، می‌تواند به درمان سریع‌تر سکته مغزی و عوارض ناشی از آن کمک کند.

بهترین راه برای رفع عوارض و درمان قطعی سکته مغزی چیست؟

انتخاب بهترین روش درمانی برای بهبود بیماران سکته مغزی، به فاکتورهای متعددی بستگی دارد؛ برای مثال، پزشک متخصص باید شرایط جسمی بیمار را بررسی کند. وجود بیماری‌های زمینه‌ای می‌تواند درمان فرد را دشوارتر سازد؛ با این حال، اصلی‌ترین و بهترین راه درمان سکته مغزی، استفاده از داروهای ضد لخته تزریقی و جراحی است.

در درمان عوارض سکته مغزی نیز، ‌روش‌های مختلفی به کار می‌روند؛ توانبخشی سکته مغزی و درمان با آر تی ام اس، دو روش اصلی برای بهبود این عوارض هستند. به کمک این درمان‌های جانبی می‌توان حرکات اعضای بدن، نحوه صحبت کردن و انجام فعالیت‌های روزمره را بهبود بخشید.

مهم‌ترین مراقبت‌های بعد از درمان سکته مغزی چیست؟

پس از درمان سکته مغزی شدید یا خفیف، مراحل ریکاوری آغاز می‌شود؛ فرایند بهبود از فردی به فرد دیگر متفاوت است! در حالت کلی، اقدامات زیر بسته به شرایط بیمار می‌تواند به بهتر شدن وضعیت روحی و جسمی بیمار کمک کند:

کمک گرفتن از یک پزشک متخصص مغز و اعصاب
مشورت با یک متخصص تغذیه
مراجعه به یک فیزیوتراپیست و کاردرمانگر
انتخاب یک گفتار درمان مجرب
مراجعه به یک روانشناس یا روانپزشک
انتخاب یک پزشک یا پرستار توانبخشی با تجربه

توانبخشی سکته مغزی شامل چه مواردی می‌شود؟

سکته مغزی به صورت ناگهانی رخ می‌دهد، اما عوارض ناشی از آن تا مدت‌ها گریبان گیر فرد است! به همین دلیل بیمار باید بتواند با شرایط جدید خود سازگاری پیدا کند؛ توانبخشی سکته مغزی، به شخص کمک می‌کند تا با شرایط جدید وفق پیدا کند.

از مراحل توانبخشی سکته مغزی، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

گفتار درمانی؛ برای بهبود توانایی‌های زبانی و گفتاری؛ این روش درمانی برای بهبود حرکت و کنترل ماهیچه‌های بلع، تنفس، خوردن و نوشیدن نیز مفید است.
فیزیوتراپی؛ برای بهبود حرکت بازوها، دست‌ها و پاها؛ ضمن اینکه مشکلات تعادل و ضعف عضلانی نیز برطرف می‌شوند.
کاردرمانی؛ برای آموزش مجدد مغز تا بیمار بتواند به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد.
شناخت درمانی؛ برای افرادی که دچار مشکلات حافظه شده‌اند.

علائم سکته مغزی چیست و شدت آن‌ها چگونه است؟

انسداد عروق مغزی در هر قسمتی از مغز می‌تواند رخ دهد! بنابراین هنگامی که فرد دچار سکته می‌شود، هر قسمتی از مغز وی می‌تواند آسیب ببیند؛ نوع علائم سکته مغزی نیز به ناحیه آسیب دیده در مغز بستگی دارد. برای مثال، ناحیه‌ای در مغز تحت عنوان ناحیه بروکا وجود دارد، که حرکات ماهیچه‌های صورت و دهان را در حین صحبت کردن کنترل می‌کند. در اصل، قدرت صحبت کردن افراد از طریق ناحیه بروکا کنترل می‌شود؛ اگر در هنگام سکته، به این ناحیه آسیب وارد شود، فرد در هنگام صحبت کردن دچار مشکل خواهد شد. ^{Stroke Signs and Symptoms | cdc.gov}

برای تشخیص و درمان سکته مغزی، باید به علائم آن توجه نمود؛ برخی از مهم‌ترین علائم سکته مغزی به قرار زیر هستند:

از دست دادن توانایی صحبت کردن (افازی)
صحبت کردن نامنظم یا اختلال در تکلم (دیزارتری)
ضعف یا فلج یک طرف بدن
از دست دادن توانایی کنترل ماهیچه‌های یک طرف صورت
از دست دادن ناگهانی یک یا چند مورد از حواس به صورت جزئی یا کلی (حواس بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه)
دوبینی یا تاری دید
سرگیجه و گیجی
تهوع استفراغ
از بین رفتن هماهنگی دست و پا (آتاکسی)
کما
حمله ایسکمیک گذرا (TIA) که عبارت است از یک سکته مغزی کوچک با عوارض موقتی؛ این حالت، وقوع یک سکته واقعی در آینده را نشان می‌دهد

عوارض سکته مغزی چیست؟

در سکته مغزی، به دلیل قطع اکسیژن‌رسانی به سلول‌های مغز، شاهد مرگ سلولی و بروز عوارضی مانند فلج (همی‌پارزی)، ضعف، مشکلات گفتاری (آفازی)، بلع (دیسفاژی)، بینایی (همی‌آنوپسی)، حافظه و تفکر (آفراکسی)، افسردگی و اضطراب در بیمار هستیم. شدت و نوع این عوارض به وسعت ناحیه آسیب‌دیده، مدت زمان محرومیت از اکسیژن و سایر عوامل زمینه‌ای بیمار بستگی دارد. برخی از این عوارض موقتی و با توانبخشی بهبود می‌یابند، اما برخی دیگر دائمی بوده و نیازمند مراقبت‌های مداوم هستند. در ادامه به شرح بیشتر این عوارض میپردازیم:

فلج شدن یا از دست دادن حرکات ماهیچه‌ای؛ بعد از سکته مغزی، ممکن است یک طرف بدن فلج شود! همچنین، بیمار ممکن است کنترل برخی عضلات مانند عضلات یک طرف صورت خود را از دست بدهد.
مشکل در بلع غذا و صحبت کردن؛ یکی از تاثیرات سکته مغزی، ضعیف شدن کنترل ماهیچه‌های دهان و گلو است! به همین دلیل، هنگام صحبت کردن یا بلعیدن غذا ممکن است دچار مشکل گردید؛ این امکان نیز وجود دارد که در حین خواندن، نوشتن یا حتی درک گفتار دچار مشکل شوید.
از دست دادن حافظه یا مشکلات تمرکزی و فکری؛ یکی از عوارضی که ممکن است پس از سکته مغزی به وجود آید، از دست دادن حافظه است! حتی برخی از بیماران ممکن است در اثر سکته مغزی، توانایی خود برای فکر کردن، قضاوت کردن، تشخیص دادن، درک مفاهیم و استدلال کردن را از دست بدهند.
عدم توانایی در کنترل احساسات؛ یکی از مشکلات رایجی که ممکن است بعد از سکته مغزی بروز کند، افسردگی است. علت این مساله به عدم توانایی در کنترل احساسات افراد مربوط است؛ زیرا برخی بیماران بعد از سکته مغزی، توانایی خود برای کنترل احساسات را از دست می‌دهند! این مشکل منجر به بروز اختلالات اعصاب و روان، از جمله افسردگی خواهد شد؛ در چنین مواردی، فرایند درمان سکته مغزی باید با درمان افسردگی همراه گردد.
احساس درد در عضوی از بدن؛ یکی دیگر از عوارض سکته مغزی، بی‌حسی یا درد غیر عادی در یکی از قسمت‌های بدن است. برای مثال، گاهی پس از سکته، بازوی چپ فرد بی‌حس می‌شود؛ اما بیمار در همان بازو، احساس سوزن سوزن شدن آزاردهنده‌ای خواهد داشت.
از دست دادن توانایی مراقبت از خود؛ برخی از بیماران سکته مغزی، نمی‌توانند کارهای روزمره مانند نظافت را به صورت مستقل انجام دهند؛ حتی این افراد ممکن است بعد از وقوع سکته، گوشه‌گیرتر شوند! درمان سکته مغزی، توانبخشی و کاردرمانی می‌توانند این گونه مشکلات را بهبود دهند.

استفراغ بعد از سکته مغزی می تواند نشانه چندین چیز باشد، از جمله افزایش فشار داخل جمجمه (IICP)، خونریزی داخل جمجمه (ICH)، افت فشار خون و استفاده از برخی دارو ها باشد! اگر بعد از سکته مغزی دچار استفراغ شده اید، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید؛ پزشک می تواند علت استفراغ شما را تعیین کند و درمان مناسب را ارائه دهد. چند داروی مختلف که برای درمان سکته مغزی استفاده می شوند، می توانند باعث استفراغ به عنوان عارضه جانبی شوند.^{Understanding Post-Stroke Nausea and Vomiting}رایج ترین آنها عبارتند از:

ترومبولیزین (tPA)؛ این دارو برای حل کردن لخته های خونی که باعث سکته های ایسکمیک می شود استفاده می شود. حالت تهوع و استفراغ از عوارض جانبی شایع tPA هستند و می توانند در ۱۰ تا ۲۵ درصد از افراد رخ دهند.
آنتی ترومبوسیت ها؛ این داروها برای جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر سکته مغزی استفاده می شوند. نمونه هایی از ضد پلاکت ها عبارتند از آسپرین، کلوپیدوگرل (Plavix) و تیکاگرلور (Brilinta). حالت تهوع و استفراغ از عوارض جانبی شایع ضد پلاکت ها هستند و می توانند در ۱ تا ۵ درصد از افراد رخ دهند.
داروهای ضد انعقاد خون؛ این داروها برای رقیق کردن خون و جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند. نمونه هایی از داروهای ضد انعقاد خون عبارتند از وارفارین (کومادین) و ریواروکسابان (Xarelto). حالت تهوع و استفراغ از عوارض جانبی شایع داروهای ضد انعقاد خون هستند و می توانند در ۱ تا ۲ درصد از افراد رخ دهند.